Tussen de rails
Bij mij om de hoek is station Hilversum Sportpark. Meer dan een stoep langs de rails is het niet. De twee perrons liggen niet tegenover elkaar maar aan beide zijden van een drukke overweg.
Als ik op de trein sta te wachten heb ik een goed moment om te bekijken wat er zoal tussen de rails groeit. Dat heb ik een aantal maanden gevolgd.
Zaailing van een esdoorn tussen de rails
Bomen
Opvallend zijn de verschillen tussen beide perrons. Tussen de rails en vooral ook in de warme vouw van het perron en het grintbed aan het perron waar de trein richting Utrecht langskomt, staan de zaailingen van bomen. Het zijn vooral haagbeuken. Dat is niet zo verwonderlijk. Naast het perron loopt een fietspad dat omzoomd is met haagbeuken. Deze zaaien zich gemakkelijk uit. Hoog zullen de jonge boompjes niet worden, want de voorbijkomende treinen zorgen er wel voor dat ze niet hoog opgroeien. Bij het andere perron staan vooral zaailingen van esdoorns.
Zaailingen van haagbeuk
Tussen de rails
Een veel voorkomende kruidachtige is robertskruid. In moeilijke omstandigheden zoals tussen de rails waar het heel warm en droog kan zijn, kleuren de bladeren rood. Ze bloeien een groot deel van het jaar. Klein kruiskruid zul je ook altijd vinden. De roodverkleuring toont deze plant niet, wel zijn er bijna jaarrond bloemen of de pluizige zaadbollen te zien.
Van bezemkruiskruid is bekend dat het verspreid is langs het spoor en nu overal in de Nederland te vinden is. Het is een pionier van zonnige, warme open plekken en voelt zich tussen de rails uitstekend thuis.
Aan grassen vinden we straatgras, want waar staat dat niet? En later in het jaar vingergras.
Fijnstralen proberen ook een plekje tussen de keien van het spoorbed te veroveren. Het lukt niet om hoog op te schieten door de regelmatig langs zoevende treinen.
Roodgekleurd robertskruid
Aan de perronmuur
Aan de muur van het perron groeit weinig, maar wat alleen daar staat is stinkende gouwe. Deze plant vind je vooral onder heggen, op oude muren en rommelplekjes. De zaden hebben een zogenaamd mierenbroodje dat de mieren aantrekkelijk vinden. Zo worden de zaden door hun gesleep verspreid.
Ook zag ik een gewone melkdistel zijn best doen zich in een van de voegen te wortelen.
Op het perron
Bij het bekijken van de foto’s die ik van de haagbeuk had gemaakt, zag ik heel klein en platgetrapt aan de rand van het perron liggende vetmuur. Een onverwoestbare groeier van de voegen tussen de stoeptegels.
Ik ontdek exemplaren van akkerkool, perzikkruid, riet, paardenbloem en walstroleeuwenbek. Bij een uitgebreider onderzoek is zeker veel meer te ontdekken. Wat opvalt is de begroeiing tussen de rails bij de overweg. Ik kan niet verklaren waarom hier meer planten staan dan tussen de rails verderop. Of zou ProRail hierin sturen?
Walstroleeuwenbek
Ter vergelijking heb ik ook op andere stations gekeken: dat is vaak teleurstellend omdat er een overkapping is. Planten krijgen geen kans vanwege de droge omstandigheden, te weinig licht of worden ze wellicht bestreden door ProRail? Alleen aan de uiterste kanten van de perrons is dan wat te ontdekken.
Op een van de sporen van Utrecht Centraal zag ik een Japanse sierkwee, zaailingen van populier, bleekgele droogbloem en een akkermelkdistel. En dan vooral in de voeg tussen de perronrand en de tegels van het perron. Op Amsterdam Centraal zag ik niets, daar zijn de sporen in onderhoud en het duurt even voordat planten het station veroveren.
Kijk – als je op de trein staat te wachten – ook eens wat er groeit en bloeit, een interessant tijdverdrijf als je toch even niks anders te doen hebt.
