Stinkende Bob

Robertskruid (Geranium robertianum) voelt zich prima thuis in de stad. Je kunt hem op de meest uiteenlopende plaatsen aantreffen, zowel in een bos als op een muur. De plant komt ook vaak in tuinen terecht en dus ook in brandgangen. Samen met o.a. stinkende gouwe, overblijvende ossentong en schijnpapaver kan hij de boel in die wat saaie gangetjes aardig opvrolijken.

Hij komt met een dun stengeltje de grond uit. Dat stengeltje kan de wijdvertakkende plant eigenlijk niet dragen. Daarom steunt hij meestal op de onderste bladeren. De plant plaatst de decoratieve bladeren zodanig dat ze elkaar niet beschaduwen, maar optimaal van het beschikbare licht profiteren.

Robertskruid, hele plant

Uit een rozet van mooi gevormde, drietallige en fijnverdeelde bladeren stijgen de bloeistengels op. De bloei kan wel een paar maanden aanhouden. Het stuifmeel is opvallend oranje gekleurd. De nectar zit diep in de kroonbuis. Alleen insecten met een tamelijk lange tong kunnen erbij: dag- en nachtvlinders, sommige hommels en sommige zweefvliegen.

De vruchten doen wat de vorm betreft denken aan de snavel van een ooievaar of kraanvogel. Bij uitdroging van de rijpe vrucht breekt de snavel open en worden de zaden in vijf richtingen geschoten, tot zes meter ver.

Robertkruid, jonge vrucht

Robertskruid heeft een sterke, onaangename geur, die bij wrijven of kneuzen van de bladeren en vooral van de knopen vrijkomt. Daarom wordt hij ook wel stinkende ooievaarsbek genoemd. In Engeland wordt hij wel ‘Stinking Bob’ of ‘Stinking Robert’ genoemd.

Het zal niemand verbazen dat deze Robert tot de Geraniaceae behoort. In gewoon Nederlands is dat de ooievaarsbekfamilie. De geslachtsnaam ’Geranium’ komt van het Griekse ‘geranion’, verkleinwoord van ‘geranios’, dat kraanvogel betekent. In plaats van ooievaarsbekfamilie zou het ook kraanvogelfamilie kunnen zijn. De bekende potplanten die wij geraniums noemen, heten eigenlijk pelargoniums. De soortaanduiding ‘robertianum’ slaat waarschijnlijk op de Franse botanist Robert de Toulon. Of op de kleur ‘rood’. In het Latijn is roodachtig ‘ruber’, en dat lijkt al aardig op ‘robert’.