Buitenlandse bieslelies
Mijn vrouw en ik hebben een paar vaste ommetjes. Op één daarvan signaleerden wij een paar jaar lang terloops in een berm een palmlelie (Yucca sp). Dat veranderde toen we eind mei dit jaar de vermeende palmlelie voor het eerst volop in bloei aantroffen: met gele bloemen. Palmlelies hebben witte bloemen!
Na enig zoeken werd duidelijk dat het hier een bieslelie (Sisyrinchium striatum) betrof. De soort heeft nog geen Nederlandse naam. Het is een bergplant afkomstig uit Argentinië en Chili. In een toelichting die een tuinplantencentrum schrijft, wordt vermeld dat de plant kan woekeren. Ter vermijding daarvan wordt aangeraden de bloemen na de bloei te verwijderen.
Het lijkt erop dat we hier een soort hebben met inburgeringspotentie in een stedelijke omgeving. Immers: houdt van warmte en een stenige omgeving. Dan zit je in de stad goed. Op dit moment is het nog een zeldzame plant in Nederland. Zie kaartje onder.
Een familielid, de gele Bieslelie (Sisyrinchium californicum) is beter bekend omdat hij als invasieve exoot is aangemerkt. Deze plant is afkomstig uit Noord-Amerika en kiest een heel andere biotoop, namelijk vochtige, schrale terreinen. In 2007 is hij voor het eerst gesignaleerd in Brabant en Zeeland. Sindsdien breidt hij zich uit.
Het soort terreinen waar de gele bieslelie zich graag vestigt, is uitgerekend ook een groeiplaats voor orchideeën. Dit maakt het begrijpelijk dat terreinbeheerders deze nieuweling willen weren.
